Om de juiste smaak te verkrijgen, kijkt ook de bemesting erg nauw. “Veel stikstof geeft een vegetatieve groei en gaat ten koste van de smaak”, geeft Verlinden een voorbeeld. De teeltverantwoordelijke geeft aan dat het bedrijf met “moeilijke rassen” werkt waarbij problemen met neusrot algemeen gekend zijn.

“Om het risico van neusrot te beperken en de kwaliteit van de productie te optimaliseren, startte het bedrijf anderhalf jaar geleden als een van de eerste bedrijven in de Benelux met Ambiorix, een vloeibare ijzerpolyfosfaat, als alternatieve meststof voor ijzerchelaat”, vertelt Verlinden.

Polyfosfaten daarentegen zijn anorganische stoffen die geen koolstof bevatten en daardoor minder gemakkelijk oxideren als ze in aanraking komen met ontsmettingsmiddelen. Prayon en Roam Technology volgde het voorbije jaar de teelt nauwlettend op bij Stoffels door analyses van het giet- en drainwater in combinatie met wekelijkse plantsapanalyses.

Hieruit blijkt volgens Pinxteren duidelijk dat het ijzer nauwelijks wordt afgebroken in combinatie met een ontsmettingsmiddel en de ijzeraanvoer veel stabieler is. Ook de opname van andere elementen, zoals calcium, zink, mangaan en koper is beter. “De polyfosfaten (negatief geladen) complexeren ook andere 2-waardig positieve nutriënten waardoor deze als het ware meegevoerd worden met de polyfosfaten, recht naar de wortels”, klinkt het.

Roam Technology en Prayon slaagden er op korte termijn in om een voet tussen de deur te krijgen bij een tiental groentetelers in Nederland en België , waaronder slatelers, auberginetelers, komkommertelers en tomatentelers. Bij deze laatste groep zijn voor bedrijven die zich toeleggen op de productie van neusrot-gevoelige rassen, de voorlopers. Bij slatelers speelt ook mee dat de koolstoffilters minder verstopt raken. “Deze filters houden de organische chelaten tegen, terwijl ze anorganische polyfosfaten doorlaten”, verklaart Pinxteren.

De oud-onderzoeker van Proefcentrum Hoogstraten (een Belgisch praktijkgericht onderzoekscentrum in de tuinbouw) geeft aan dat de samenwerking met telers in stapjes verloopt, waarbij bedrijven vaak voorzichtig instappen. Niet vreemd, zegt ook Staf Verlinden die ook met een beperkte proef begon. “Telers zijn vaak voorzichtig en willen eerst hard bewijs en garanties voordat ze omschakelen. Vaak is ook een mentaliteitsverandering nodig.

Uit vrees voor een te laag ijzergehalte voegde Verlinden jarenlang een grotere dosis ijzerchelaat toe om eventuele afbraak van ijzer te compenseren. “Een extra dosis aan ijzerchelaten heeft geen nadelige gevolgen en biedt zekerheid”, verklaart hij. Pinxteren ziet dat bij veel meer glastuinbouwbedrijven waar de ijzerdosis soms zelfs vele malen hoger ligt dan het vereiste minimum van 15 micromol per liter.

“Door polyfosfaten te gebruiken, kunnen we ons ijzergebruik terugschroeven. Dat betekent ook een besparing”, vertelt Verlinden die tevreden terugkijkt op de gedeeltelijke switch naar de nieuwe ijzermeststof.

Er wordt op het tomatenbedrijf overwogen om het huidige areaal van 5,5 hectare, waarop Ambiorix wordt ingezet, uit te breiden.  “Vorig jaar hebben we een goed, kwalitatief seizoen gehad zonder neusrot. Het is natuurlijk een combinatie van factoren, maar het gebruik van Ambiorix heeft zeker meegespeeld”, aldus Verlinden.

Sinds het gebruik van Ambiorix heeft Stoffels de standaard toevoeging van ijzer teruggeschroefd van 70 micromol naar 50 micromol per liter. “Op termijn denken we deze dosis te kunnen verlagen tot 35 micromol per liter”, besluit de teeltverantwoordelijke.

(Zoals gepubliceerd in het magazine “Onder Glas”, 16 mei 2024)